Aan alles komt een eind!

24 november 2017 - Málaga, Spanje

Nog 1 week te gaan en die zal ik in Amsterdam doorbrengen. En daarmee eindigt morgen mijn buitenlandse avontuur. De laatste week heb ik in stijl aan zee doorgebracht. Net buiten Malaga in een hotel aan zee.  Een eigen appartementje met alleen een boulevard tussen mij en het strand. Stralende zon en 22 graden. Heerlijk. Een beter slot kan ik me niet bedenken. Zes dagen op 1 plek, dat betekent dat mijn Spaanse buurman mij inmiddels kent en ik hem, we kletsen gezellig wat af over het weer (geen regen in Malaga, wel in Amsterdam), over Amsterdam en waar ik vooral wel en niet moet gaan eten. De ober in het hotel kent mijn naam en ik moet zoeken naar een terras waar ik nog niet heb gezeten. Deze laatste week heb ik namelijk in de stand ‘niets doen’ doorgebracht. En dan zijn de terrasjes snel op, koffietje hier, drankje daar en oh ja, het is tijd voor wat tapas hapjes. Ondertussen zoveel mogelijk zon pakken want voor het weer hoef ik morgen niet naar huis te gaan.

Hiermee doe ik Malaga wel tekort want er zijn vele bezienswaardigheden. De kathedraal heb ik bezocht maar ik merkte dat ik daar enigszins nonchalant doorheen liep. Kathedraalmoeheid noem ik het maar na al die pracht en praal die ik afgelopen week al gezien heb ik Spanje. De overige pracht en praal heb ik daarom van een afstandje bewonderd om vervolgens, heel Hollands, drie dagen een fiets te huren. Hiermee ben ik heerlijk langs de boulevard getoerd. Eerst linksaf en de volgende dag rechtsaf langs de zee. En terwijl ik in korte broek en topje fiets, niet alleen voor mijn teint maar omdat het echt lekker weer is, lopen de locals hier in lange broek en winterjas. Ik vind wat van hen maar zij zullen zeker iets van mij vinden, zo bloot gekleed in die kou van 20 graden. Ik geloof dat ik hier niet hartje zomer hoef te komen. Te druk en veel te heet.

Er wordt hier overigens veel gefietst. Ik vermoed dat dit vooral Hollanders zijn, of Nederlanders? Regelmatig hebben we tijdens onze reis moeten uitleggen dat Holland hetzelfde is als Nederland. Het is toch best ingewikkeld twee namen voor ons land. De achtergrond ‘Holland was een paar eeuwen geleden de belangrijkste provincie van Nederland’ laat ik in de meeste gevallen maar achterwege. Maar het blijft wel bijzonder dat mijn nationaliteit Ollanda, Netherland of dutch kan zijn. Maar de fietsers, zowel aan het uiterlijk van deze fietsers als de type fiets en de manier van fietsen kun je zien dat deze veelal uit Nederland komen. En vaak heb ik gelijk. Spanjaarden wandelen, snelwandelen zelfs, met winterjas en lange broek, Engelsen lopen gewoon en Duitsers en Scandinaviërs zie je ook nog wel op de fiets. 

Je merkt, mijn observatievermogen wordt scherper na een aantal dagen op dezelfde plek en geen prikkels van kathedralen, kerken, kastelen en musea.

Een fijn einde van 12 heerlijke weken. Hier heb ik natuurlijk flink over na kunnen denken tijdens het fietsen, koffie drinken of borrelen. En ik ben tot de conclusie gekomen dat ik een bevoorrecht mens ben. Ik ben geslaagd in mijn ambitie om langere tijd verlof op te nemen en om los te komen van de dagelijkse routine en meer te zien van de wereld. Mede mogelijk gemaakt door de flexibiliteit van mijn collega’s op het werk. En heel belangrijk, ik ben bevoorrecht dat ik deze reis samen met David heb kunnen maken. Wat fijn om met hem deze gemeenschappelijke passie te hebben en samen dit avontuur aan te gaan. We hebben een fantastische tijd gehad.

Ik ga niet met compleet nieuwe inzichten terug naar huis. Wel met een ruimere blik op de wereld, een gezonde dosis relativeringsvermogen en het besef dat mijn thuis in Amsterdam ook erg fijn is.

Natuurlijk zie ik er tegenop om weer terug te gaan. Naar de donkere en koude dagen en terug naar het vaste ritme van werken, eten, slapen en sociale contacten. Maar ik kijk er naar uit om familie en vrienden weer te zien. En om weer te genieten van mijn huis en van Amsterdam.

Ik vond het leuk om dit reisblog bij te houden. Ik heb niet de illusie dat mijn leven straks in Amsterdam interessant genoeg is om dit blog te continueren. Voorlopig is dit dus mijn laatste schrijven!

Dank voor het lezen en de reacties. 

Anneke

Foto’s

1 Reactie

  1. Eefje:
    25 november 2017
    Dat heb je weer mooi gedaan en beschreven. Dank je wel dat ikmet jou op reis mocht. Ik heb van jouw/jullie verhalen genoten en deel jouw ambities 😄. Tot snel weer in Amsterdam. Ik vind het ook weer fijn om je te zien. Dank je Anneke 💋