Van de Rockies naar de Andes

Afgelopen week zijn we van de ene reus naar de andere reus gereisd. En dan heb ik het over bergen. 

Waren het eerst de Rockies: beslaan een lengte van 4800 kilometer en je vindt ze in het westen van Noord -Amerika. De hoogste berg Is de Mount Elbert in Colorado en is 4401 meter hoog.

Nu is het de Andes: een langgerekte bergketen langs de westkust van Zuid-Amerika en 7000 kilometer lang. De hoogste berg is de Aconcagua in Argentinië en is 6962 meter hoog. 

Zijn we in Canada niet hoger dan zo’n 2500 geweest, afgelopen dagen hebben we in Peru op 3400 meter geslapen. En dat merk je! Maar daar kom ik zo nog op terug. De reis naar Peru ging niet geheel vlekkeloos.  We hadden een stopover in Mexico City en dat was eens maar nooit meer. De vlucht was prima en op tijd, echter ook al vlogen we direct door naar Peru, de immigratie wilde ons erg graag persoonlijk zien. En niet alleen ons maar ontelbare anderen. Ik heb in Azië echt wel chaotische taferelen meegemaakt, maar Mexico staat in deze dubieuze ranglijst aan kop. Onduidelijke gang van zaken, geen enkele medewerker aanwezig om e.e.a. te coördineren, de rij werd zo chaotisch dat we  zelf een cirkel en een binnen cirkel en nog één.... moesten maken wat weer tot voordringen leidde en daarmee tot verbale agressies. En dat om 6.30 uur s ochtends. Al snel kwamen we erachter dat we op deze manier onze aansluitende vlucht niet zouden halen. Aangezien wij geen gehoor vonden bij wie dan ook en het enige wat men kon zeggen was: ‘ stand in the line, fill in your form and it will take another hour’, hebben we onze aansluitende vlucht inderdaad gemist. We zijn doorgeboekt op een vlucht die 8 uur (!) later vertrok en hebben daarvoor wel een ontbijt en diner voucher gekregen voor twee personen waarmee je net voor 1 persoon een goede maaltijd kunt krijgen. En ik kan je zeggen: 8 uren doorbrengen op een vliegveld is geen pretje. Maar, we zijn aangekomen, hadden gelukkig een pick up service in Lima, daar kwamen we 23.00 uur s avonds aan. Met ook daar weer een langdurig immigratie gebeuren maar hier wel iets meer gecoördineerd. 

Van verschillende kanten hadden we inmiddels gehoord dat Lima niet heel erg leuk is. Onze ervaring is dat dit afhankelijk is waar je zit. Wij zaten in de wijk Barranco, dit ligt naast Miraflores. Beide liggen aan zee en zijn prima om te bezoeken en vooral Barranco is erg gezellig met leuke koffietentjes, restaurants en winkeltjes. Wij hebben zaterdagmiddag onze eerste ceviche gegeten in Miraflores: een rauwe visschotel die vooral in Latijns Amerika wordt gegeten. Erg lekker. Het eten is hier überhaupt erg lekker! Zondag zijn we met Uber (!) naar het centrum gereden. En wat een gemak is dat. Ik moet wel eerlijk zijn: David is de uber regelaar want ik vind dat best spannend. Maar het werkt precies gelijk als in Amsterdam. Je krijgt de kosten door via de app, de naam en kenteken van de chauffeur en het is vele malen goedkoper dan taxi’s en makkelijker dan lokale bussen. 20 minuten voor € 3,80 naar het centrum is natuurlijk een schijntje. Terug hadden we een uber pool; dan wordt er ook nog iemand anders opgehaald. Het centrum van Lima is inderdaad niet zo indrukwekkend. Weinig sfeer, niet heel leuk om doorheen te lopen en de mensen stralen niet heel veel vreugde uit. Dus wij waren erg blij met onze wijk Barranco en zullen daar ook nog wel een keer terugkomen. 

En dan Cuzco. Maandag zijn we doorgevlogen naar Cuzco. En ondanks al mijn reizen, vind ik vliegen altijd weer erg spannend. Een vlucht naar Cuzco is voor mij helemaal stress verhogend omdat dit op 3400 meter hoogte ligt, er tussen de bergtoppen door geland moet worden, het niet te hard mag waaien en het zicht goed moet zijn etc. In mijn hoofd stapelen zich dan vele doem scenario’s op, gelukkig heeft David foto’s gemaakt van de landing zodat ik in ieder geval nog op deze manier kan zien hoe mooi dit was.

Cuzco is een mooi stadje. Weliswaar vol met toeristen die doorreizen naar Machu Picchu maar het karakter en de sfeer is erg goed. Enige nadeel is dat het op 3400 meter ligt en ik weet nu wat dat doet met mij: geen conditie, snel achter adem, slecht slapen, duizelig en hoofdpijn. En oppassen voor hoogteziekte. Veel rusten en niet teveel inspannen is  het advies. En dat hebben we maar gedaan. Wel een stadswandeling gemaakt uiteraard maar alles in een zeer rustig tempo, veel drinken en uitrusten. Cuzco (en heel Peru) stond op zijn kop deze dag omdat s avonds het WK kwalificatieduel tegen Colombia werd gespeeld en bij winst zouden ze zich rechtstreeks plaatsen voor het wk. Het werd 1-1 en nu speelt Peru in de play offs tegen Nieuw Zeeland. Mochten ze het halen, dan ben ik voor Peru volgend jaar. Wat een sfeer in de stad, het plein stond vol tijdens de wedstrijd. Wel geestig om te weten dat Cuzco zelf ook twee voetbalteams heeft en thuis vrijwel altijd wint omdat andere teams helemaal niet gewend zijn om op deze hoogte te spelen.

Woensdag zijn we met een chauffeur door de secret valley gaan rijden. Het gebied tussen Cuzco en de Machu Picchu. Veel mooie dingen gezien zoals Inca ruïnes en een zout vallei. En bij een textielbedrijf een demonstratie gehad van vrouwen hoe zij hier de sjaals, mutsen etc. maken. 

Uiteindelijk aangekomen in het plaatsje Ollantaytambo. De plaats om door te gaan naar de Machu Picchu. Deze plek ligt op 2700 meter hoogte, een stuk beter dan Cuzco. Vanuit deze plek vertrekken we met de trein naar de Machu Picchu. Ik ben zeer benieuwd.

Wordt vervolgd!

Anneke